Brezhoneg

  Gwelet ivez : hor, hol

  Etimologiezh

Tostaat ouzh ein e kembraeg

  Anv-gwan perc'hennañ

hon /ɔ̃n/

  1. Anv-gwan perc'hennañ ar c'hentañ gour lies.
  2. gant ar c'hemmadur dre c'hwezhañ :
  3. hon hini, hon re,
  4. hon-unan
  5. hon-daou, hon-div
  6. hon-teir, hon-tri ; hon-zeir, hon-zri
  7. hon-peder, hon-pevar ; hon-feder, hon-fevar
  8. hon-trizek
  9. d'hon (e-barzh : d'hon heul, d'hon c'haout, d'hon zi ...)


Troidigezhioù

  Raganv-gour

hon /ɔ̃n/

  1. Raganv gour renadenn eeun ar c'hentañ gour lies dirak ar c'hensonennoù [d], [t], [n] pe dirak ur vogalenn.
    • — Leveromp hor pedennou evit trugarekaat an Aoutrou Doue da veza herrio hon diouallet. [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 11.)
    • ... mez daoust ha ne c’hell ket Doue hon hanter-flastra, mar kar, evit hon distrei outhan ? EK
    • Met ar vuhez hon dispartias hepdale. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. gentañ ar rakskrid gant F. Falc'hun.)
  2. Raganv gour a dalvez da sevel furmoù displeget ar verb en devout er c'hentañ gour lies :

Troidigezhioù