horolaj

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger amprestet digant galleg ar Grennamzer (oriloge).

Meneget er C'hatolikon (horollog).

Anv-kadarn

horolaj /o.ˈroː.laʃ/ gourel (gourel pe benel e Geriadur Al Liamm, 2014) ; (liester : horolajoù)

1. Eurier bras a vez en tiez (pe ouzh savadurioù zo) hag a c'hall seniñ peurliesañ
   • Pa son an horolaich, ar verc'hes saludit,

   Hac evellen doc'h eal en em recommandit :

   AEl Doue, ho pêt sourci ac'hanon-me brema

   Hac en heur ar maro pa zin eus ar bed-ma. — (Charlez ar Brizh, Heuryou brezounec ha latin, 1827, p. 182.)

   • An horolaj-mañ, 'm eus aon, a zo war-lerc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 241.)
   • An horolaj-mañ zo abred. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 11.)

Stummoù all

• horoloj
• orolaj

Deveradoù

• horolajad
• horolajer
• horolajerezh

Gerioù kevrennek

• horolaj-dorn
• horolaj-dour
• horolaj-heol
• ti-horolajer

Troidigezhioù

• esperanteg : horloĝo ^(eo)
• galleg : horloge ^(fr)
• italianeg : orologio ^(it)
• portugaleg : relógio ^(pt)
• saozneg : clock ^(en)