huanadiñ
(Adkaset eus huanadañ)
Brezhoneg
- Meneget er C'hatholicon (1499): huanadaff.[1]
- Savet iwar an anv-kadarn huanad hag al lostger -iñ.
- Da geñveriañ gant ar verb kembraek ucheneidio.
Verb
huanadiñ /hyãˈnɑːdĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : huanadet) (displegadur)
- Leuskel un huanad
- — [...]. Hag e tremenas arre an noz penn-da-benn o ouelañ hag o huanadiñ, hep gallout hen dishuniñ. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 240.)
- Reiñ e vouezh da glevet (diwar-benn an evned-noz)
- Ken sioul e oa an traou, ma vije klevet a-bell eur gaouenn-gaz oc'h huanadi a vare da vare, evel eur bugel en kreiz e hun. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 127.)
Deveradoù
Troioù-lavar
Liamm war-du al lec'hienn Devri
Krennlavar
- Goude c'hoarzhine teu gouelañ, goude c'hoari huanadañ .
Troidigezhioù
- galleg : 1. soupirer (fr) ; 2. hululer (fr)
- kembraeg : 1. ucheneidio (cy) ; 2. ? (cy)
- saozneg : 1. to sigh (en) ; 2. ? (en)
Roll an daveoù :
- ↑ Jehan Lagadeuc, Huanadaff, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.