hudur

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	hudur
Derez-uheloc'h	huduroc'h
Derez-uhelañ	hudurañ
Derez-estlammiñ	hudurat

hudur /ˈhyːdyr/

1. Lous-kenañ
   • An Arabed hudur a vez desket d'ezo o yez en skoliou ar gouarnamant, [...] — (Jules Gros, War-Sao, Bretoned !, Mouez ar Vro niv. 4, 1919, p. 1b.)
   • Hennez a zo hudur ! ken am-bez rinkun outan ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 445.)
   • Honnezh a vez hudur an dilhad dindani. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 290.)
2. (dre skeudenn-lavar) Fall-kenañ (diwar-benn an amzer).
3. Anoazus d'an dereadegezh o vezañ ma tenn d'ar rev en un doare diguzh .
   • « ... Peogwir out gouest da hadañ ar vuhez e korf da barez.
     — Da heul un darempred hudur, Doue ra viro ! — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 61.)

Gerioù heñvelster

• dic'hlan
• lous-brein
• heugus

hakr

Deveradoù

• huduraat
• hudurenn
• hudurez
• hudurnach
• hudurnez
• hudurniezh

Troioù-lavar

• bezañ hudur da welet : bezañ truezus da welet (diwar-benn ar glañvourien)

Troiennoù keñveriañ

• bezañ ken hudur hag ar seizh pec'hed : bezañ lous-kenañ

Troidigezhioù

• galleg : affreux ^(fr) , infâme ^(fr) ; lubrique ^(fr) , luxurieux ^(fr) , obscène ^(fr) ; malpropre ^(fr) , répugnant ^(fr) , sale ^(fr)
• saozneg : obscene ^(en)
• italianeg : osceno ^(it)
• spagnoleg : obsceno ^(es)