kemeri

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kemer-, pennrann ar verb kemer pe kemerout, hag an dibenn-ger -i

Furm verb

kemeri /kẽˈmeːri/

1. Furm ar verb kemer/kemerout en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

Hast affo, ha ro d'in eur voutailhad gwin koz ; goude e kemeri ar c'had-man evid he lakaat ouz ar berr ; buan avad, sac'h panez, rak mervel a ran gand an naoun hag ar zec'hed. — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 91.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa da skouer) :

Pa gemeri da lañs e lammi uhelloh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 306.)

Gerioù kevrennek

• adkemeri
• degemeri

Troidigezhioù

• galleg : (tu) prendras ^(fr)