kig

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg (cic).

Meneget er C'hatolikon (quic).

Da geñveriañ gant ar gerioù cig en kembraeg, kyk en kerneveureg, cicce en heniwerzhoneg ha cico- en galianeg.

Anv-kadarn

kig /ˈkiːk/ gourel, liester kigoù & strollder, unanderenn kigenn

1. Danvezenn vlot, gwadek, kaherek eus korf an den pe al loen etre kroc'hen hag eskern.

   Kig hag eskern.

   bezañ ur c'horfad kig en un den: bezañ tev

2. Lodenn vlot, debradus (mat da evañ) eus korf al loened-kig.

   Debriñ kig gwenn.

   • [...] ; e zaoulagad a luc'has an e benn, hag e lavare ennan e-unan : « Setu kig kristen d'in a-benn fenoz ! [...] !!!... » — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 72.)
3. Relijion. Korf an den enebet ouzh e ene.

   Pec'hed ar c'hig.

Gerioù heñvelster

(3)

• kreud

Deveradoù

• digigañ
• kigaj
• kigañ
• kigder
• kigek

• kigenn
• kigennek
• kigennus
• kiger
• kigerezh

Gerioù kevrennek

• debrer-kig / kigdebrer
• kig-bevin
• kig-dent
• kig-gouez
• kig-kon

• kig-moc'h
• kiger-moc'h
• kigerezh-voc'h
• kig-ha-farz
• kig-ha-fav

• kig-ha-kaol
• kig-kresk
• kig-rost
• kig-sac'h
• kig-sall

• kig-soubenn
• kig-torr
• kigwan
• loen-kig

Krennlavarioù

• Kig ha kroc'hen
  A vez skrapet gant paotred al lezenn. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 252.)
• Patatez ha laezh
  D'ar beorien gaezh
  Patatez ha kig
  D'an dud pinvidik

Troidigezhioù

• galleg : chair ^(fr)  ; viande ^(fr)
• kembraeg : cnawd ^(cy)  ; cig ^(cy)

• kerneveureg : kyk ^(kw)
• saozneg : flesh ^(en)  ; meat ^(en)