kiger

Gwelet ivez : Kiger

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn kig hag al lostger -er

Meneget er C'hatolikon (quiguer)

Da geñveriañ gant ar gerioù cigydd, cigwr en kembraeg, kyger en kerneveureg

Anv-kadarn

	Unander	Liester
Gourel	kiger /ˈkiːɡɛr/	kigerien /kiˈɡɛrjɛn/
Benel	kigerez /kiˈɡeːres/	kigerezed /kiɡeˈreːzet/

kiger /ˈkiːɡɛr/ gourel

1. Den zo e vicher lazhañ ha dispenn loened evit o c'hig ; (Ent strizh) den a werzh kig ent kriz
   • Ar c'higer a baeas, hag a eas kuit, ha kontant c'hoazh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 206.)
   • Evit ar marc'h pevarzroadek, 'm eus aon ne vo mui kavet implij dezhañ bremaik nag ouzh karr nag ouzh alar ; implij e ti er c'higer, ne lavaran ket. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 9.)
   • Va ferukenner Maoris a zo o chom nepell diouzh ti ar c'higer [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 275.)
2. (dre skeudenn-lavar) Den garv ; den a blij dezhañ lazhañ tud

Deveradoù

• kigerezh
• kigeri

Gerioù kevrennek

• kigerdi
• kiger-moc'h
• ti-kiger

Gerioù kar dre o ster

• boser

Troioù-lavar

• kaout un teod kiger : lavarout droug diwar-benn an dud

Troiennoù keñveriañ

• bezañ sioul evel un oan o vont gant ar c'higer : bezañ sioul-meurbet

Troidigezhioù

• cheyenne : naˀtónevéˀhoˀe ^(*)
• euskareg : harakin ^(eu)
• galleg : boucher ^(fr)
• gresianeg : κρεοπώλης ^(el) , χασάπης ^(el)
• indonezeg : jagal ^(id) , tukang daging ^(id)
• italianeg : macellaio ^(it)
• kembraeg : cigydd ^(cy) , cigwr ^(cy)
• kerneveureg : kyger ^(kw)
• okitaneg : boquièr ^(oc) , maselièr ^(oc)
• perseg : قصاب ^(fa) (ghassâb)
• portugaleg : açougueiro ^(pt)
• saozneg : butcher ^(en) , flesher ^(en)
• spagnoleg : carnisser ^(es)
• spagnoleg : carnicero ^(es)
• tchekeg : řezník ^(cs)