klevfomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar klev-, pennrann ar verb klevet, hag an dibenn-ger -fomp

Furm verb

klevfomp /Distagadur ?/

1. Furm ar verb klevet e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

• Hep kemmadur

<skouer.>

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne) :

- [...] : - Pa vo kousket an holl 'barzh ar c'hastell, ha ne glevfomp trouz ebet ken, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 81.)

Gerioù heñvelster

• klevimp

Troidigezhioù

• galleg : (nous) entendrons ^(fr)