kokousa

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar strollder kokouz hag al lostger -a, gant ur c'hemmadur dre galetaat

Verb

kokousa /koˈkusːa/ verb gwan (anv-gwan-verb : kokousaet) (displegadur)

1. Dastum kokouz
   • An daou vihanan er gêr, hi gant Bilzig ha Madelen ac'h aio d'an ôd, da vigorneta, da goukousa, da veskla, ha, pa vo mareou bras, da ormela ha da deureuka. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 19.)
   • Gwelloh e vije dit mond da gokousa evid chom er gêr d'ober netra. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 203.)
   • Me a oa em hluch (hluchou) o kokousa. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 262.)
   • Koulskoude e oamp eet a-dro-vad da gokousa. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 545.)
2. (dre skeudenn-lavar) (Dizoare) Merc'heta

Stummoù all

• kokesa

Deveradoù

• kokousaer

Troidigezhioù

• galleg : ramasser des coques ^(fr)