kollfet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar koll-, pennrann ar verb koll, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

kollfet /ˈkɔlfet/

1. Furm ar verb koll en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

• Hep kemmadur

Ret eo deoc'h mont gant ho chas ha fuzuilhoù evit lazhañ ar bleizi-se, pe e kollfet ho chatal-holl, er goañv-mañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 108.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h na) :

- [...]. Met, - a lâran deoc'h -, gant na gollfet ket eus ma gwad, ha na deufet ket da venel kousket. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 77.)

Gerioù heñvelster

• kolloc'h
• kollot

Troidigezhioù

• galleg : (vous) perdrez ^(fr)