komandant

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

komandant /koˈmãndãn(t)/ gourel (liester : komandanted)

1. Nep ofiser zo e garg ren ur strollad soudarded, ur c'hamp, hag all
   • A ziskouez, an daou pluvioz (miz ar glao) diveza, kommandant an diou vataillon volontierien an nasion, neuze o chom e Montroulez, en deuz great kemer ha kas, da di-kuzul-kear, ar zoudard Fabian Croy, evit beza diskouezet kentelliou ha mennoziou a enep an dispac'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 200.)
   • — « Erwan», eme eur vouez drant e toull heoliet ar c'heo, « da vureo ar c'homandant ez an. [...]. » — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 11.)
2. Ofiser eus an aerlu pe eus an arme-zouar zo e rez etre hini ar c'habiten ha hini al letanant-koronal
   • <skouer.>
3. (Dre astenn-ster) Neb zo e penn ur vag vrezel pe ur vag all
   • <skouer.>

Gerioù kevrennek

• iskomandant
• pennkomandant

Troidigezhioù

• galleg : commandant ^(fr)