kribañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (cribat, trede embannadur Yvon Quillévéré e 1521).

Da geñveriañ gant ar verboù cribo en kembraeg, cryba en kerneveureg.

Savet diwar an anv-kadarn krib hag al lostger -añ.

Verb

Kemmadur	Furm
hep	kribañ
dre vlotaat	gribañ
dre c'hwezhañ	c'hribañ
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

kribañ /ˈkriː.bã/ verb gwan pe verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kribet) (displegadur)

1. Dirouestlañ ha kempenn e vlev gant ur grib.

• Hep kemmadur :

Bec'h en doa degaset d'ar soavon, hag edo a-zevri o kribañ e vlev gleb. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 26.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h an araogenn da, da skouer) :

He Mamm a oa o c'hervel anezhi da gribañ ha da blezhañ he blev a-raok mont d'ar skol. — (Roparz Hemon, An tri boulomig kalon aour, Al Liamm, 1961, p. 40.)

Stumm all

• kribat
• kribiñ

Deveradoù

• digribañ
• en em gribañ

Troidigezhioù

• galleg : peigner ^(fr)
• kembraeg : cribo ^(cy)
• kerneveureg : cryba ^(kw)
• saozneg : (to) comb ^(en)
• spagnoleg : peinar ^(es)