larkoc'h
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-gwan lark hag an dibenn-ger -oc'h.
Furm anv-gwan
larkoc'h /ˈlarkɔx/
- Derez-uheloc'h an anv-gwan lark ; pelloc'h.
- [...] : ar gwad a rede war an douar hag a bouloudenne un tamm larkoc'h en o c'hichen... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 36.)
- Neuze e soubliz hag ec'h en em ruziz kant paz larkoc'h etouez ar balan, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 90.)
- — [...]; mez Doue a vel larkoc'h hag a c'hoar ar pez a zo guella da ober evit hor brasa mad. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 256.)
- — [...]. Setu aze eur mouchouer-godell da ginnig d'an hini a gari, ha, mar plij d'in da choaz, ni a welo da vont larkoc'h. [...]. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 27.)
- Un nebeudig bagoù a zo eoriet er pleg-mor, ha larkoc'h emañ aodoù Tregon. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 24.)
- Ur pennadig larkoc'h setu ma strink ur c'houlaouenn all eus a-dreñv ur garreg. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 12.)
- Ha Magetpell larkoc'h. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 151.)
- Larkoc'h eget :
- — [...]. Arabad avad e vezo d'ezan mont larkoc'h eged ar park-man [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 51.)
- Larkoc'h evit :
- Larkoc'h-larkañ : muioc'h-mui lark.