lavare

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar lavar-, pennrann ar verb lavaret pe lavarout, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

lavare /la.ˈvɑː.re/

1. Furm ar verb lavaret pe lavarout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • Gwelet ervad a rea ne lavare e c'hoar d'ezan ar pez a rea nemet evit e vad. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 4.)
   • — Morad 'zo hiziv, a lavare un denig moal ha kromm e-tal an nor. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 407.)
   • Dister, avat, e oa kement a lavare : [...]. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 299.)

Stummoù rannyezhel

• lâre

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) disait ^(fr)

Italianeg

Verb

lavare

1. gwalc'hiñ
   • Lavare a mano. Gwalc'hiñ gant an dorn/an daouarn.
   • lavarsi le mani. Gwalc'hiñ an daouarn.

Deveradoù

• lavarsi

Krennlavaroù

• A lavare la testa all'asino si perde acqua, tempo e sapone.
• Una mano lava l'altra e tutte due lavano il viso. - Un dorn a walc'h egile, hag an daou a walc'h an dremm.
• I panni sporchi si lavano in casa. - Al liñselioù lous a vez gwalc’het er gêr.

Liamm diabarzh

• Stagadenn: Displegadurioù italianek reizh