mailhuriñ
Brezhoneg
Verb
mailhuriñ /maˈʎyːri/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : mailhuret) (displegadur)
- (Gwechall) Gwiskañ mailhuroù d'ur babig
- E-barz ar gwele-man e c'hanas, war an oaled-man eun amiegez hen mailhuras, hag eun amezegez a roas d'ean da zena. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 11.)
Gerioù heñvelster
Troidigezhioù
- galleg : emmailloter (fr)