marv-mik
Brezhoneg
Anv-gwan
marv-mik /marwˈmikː/ /ˌmaroˈmikː/
- Marv a-grenn
- Ar briñsez a oa o sellet en ur prenestr ar c'hastell, ha pa glevas trouz an tennoù, e voe ken spontet, ma kouezhas d'an traoñ, er porzh, ha setu-hi ivez marv-mik. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 97.)
- [...], « un hantereur 'zo ez eo bet kavet ar jeneral marv-mik war blañchod e sal-da-zebriñ ! » — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 19.)
- N'eo ket marv-mik c'hoazh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 354.)
- Eno war ribl ar wazig e kouez maro-mig, reud e gorf outañ. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 114.)
Troidigezhioù
- galleg : mort sur le coup (fr) , tout à fait mort (fr)