mik
Brezhoneg
Anv-gwan
mik /mik/
- sioul, difiñv, didrouz
- Mik eo an amzer, an avel, ar mor.
- Bezañ mik e galon
Gerioù heñvelster
Adverb
mik /mik/
- sioul, difiñv, didrouz
- marv, divuhez, difiñv.
- Bezañ astennet mik
- tre; penn-da-benn; lip-ha-lip
- chom a-sav mik, koll e benn mik, kousket mik, lazhañ mik, mervel mik, tevel mik
- war-lerc'h un anv-gwan: dall-mik, foll-mik, hag all.
- war-lerc'h un anv-kadarn
- Se a oa e-kerzh ar brezel-mik. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 354.)
- Ar boue a zo war an traezh-mik. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 354.)
- War ar plaen-mik. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 354.)
- mougañ mik un den, un emsavadeg
Troienn
Troidigezhioù
- galleg : complètement, tout à fait (fr)
- saozneg : completely (en)
- spagnoleg : completamente (en)
Estlammadell
mik ! /ˈmikː/
- Estlammadenn distaget evit lakaat unan bennak da devel.
- <Skouer>.
Gerioù heñvelster
- grik !
Troidigezhioù
Anv-kadarn
mik /ˈmikː/