a-grenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an araogenn a hag an anv-gwan krenn.

Adverb

a-grenn /aˈɡrɛnː/

1. Penn-da-benn.
   • — Nag a zaoud ! emezan, souezet a-grenn. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 131.)
   • Hogen, eur c’had hag a oa hanter-gousket en he gwele, e-kreiz ar vodenn-lann, a zihunas a-grenn o klevet trouz ha klemmou, [...] ! — — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 135.)
   • [...] na nac'h ket a-grenn ouzhin. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 102.)
   • Estlammet ha fougeet, koulskoude, gant taolioù-kaer ha nerzh-kalon ar Chouanted, e kollis a-nebeudoù ma menozioù a roueeler, betek ma trois kein dezho a-grenn. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 249.)
   • Briataet e oa bet gant un den dianav dezhañ a-grenn. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 9.)

Gerioù kevrennek

• a-grenn-dost

Troidigezhioù

• galleg : complètement ^(fr) , entièrement ^(fr) , totalement ^(fr) , tout à fait ^(fr)