meneg
Brezhoneg
meneg /ˈmẽːnek/
- bezañ meneg eus un dra pe un den : bezañ anv anezho.
- Gwir eo e tleas sebeziñ ar skrivagner a oa pastor en ur vro brotestant, e-lec'h ma 'z eo strizh ar speredoù pa vez meneg eus ebatoù, ha kement-se, moarvat, eo hen dougas da ziskleriañ e oa gouest ur seurt dañs da strafuilhañ un den santel. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 38.)
- ober meneg (eus tra pe zen): ober anv (anezho)