merc'hedigoù

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn lies merc'hed hag an dibenn-ger kevrennek -igoù (diwar -ig hag -où).

Furm anv-kadarn

merc'hedigoù /mɛrɣɛˈdiːɡu/

1. Furm vihanaat lies an anv-kadarn merc'h, pe furm lies an anv-kadarn merc'hig.
   • Ar merc'hedigoù a gaven koant-tre gant o bonedoù du, perlez outo ha div voulouzenn en istribilh ouzh o c'hein. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 236.)
   • Ma ! ur wech e-barzh, e-touesk paotredigoù ha merc'hedigoù eus e oad, e tisoñje buan Frañsa e c'hlac'har hag a-benn ur pennad e ragache evel ar re all. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 147.)
   • Tud evel teuzioù paotred merc'hed, krennarded, merc'hedigoù, a dispake a-vern eus genou an deñvalijenn. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 98.)

Troidigezhioù

• galleg : fillettes ^(fr) , petites filles ^(fr)