teñvalijenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan teñval hag al lostger -ijenn

Meneget er C'hatolikon (teffoaligenn).

Anv-kadarn

teñvalijenn /tẽvaˈliːʒɛn/ benel (liester teñvalijennoù)

1. Diouer a c'houloù, noz
   • Mes souden eur sklerijenn a baras en tenvalijenn an noz. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 159.)
   • Gant he fenn e tiskouezas prenestr saloñs an tiegezh Dursley, a oa en deñvalijenn. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 14.)
2. (dre skeudenn-lavar) Diouer a sklêrijenn

Gerioù heñvelster

• teñvalded
• teñvalder

Gerioù enepster

• sklêrijenn

Gerioù kevrennek

• damdeñvalijenn

Troioù-lavar

• bugale an deñvalijenn : enebourien ar feiz
• ober un dra bennak dindan deñvalijenn an noz : oc'h ober e vad eus an noz evit tremen hep bezañ gwelet

Troidigezhioù

• galleg : obscurité ^(fr)  ; ténèbres ^(fr)

• saozneg : darkness ^(en)