merc'hed

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn merc'h hag an dibenn-ger -ed.

Furm anv-kadarn

merc'hed /ˈmɛrxet/

1. Furm lies an anv-kadarn merc'h.

   • Poket d’ar merc’hed, — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 220.)
   • Ar merc'hed eus du-mañ a gas an denn koulz hag ar baotred. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 514.)
   • Seza a bedas gwazed, a bedas merc'hed. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)

Deveradoù

• merc'heta

Gwelet ivez : merc'hedoù, merc'hedigoù, plac'hed

Krennlavarioù

• Rak na n'eo ket seblant vat
  Klevet ar merc'hed o c'hwitellat. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 83.)
• Pa vez ar merc'hed o c'hwitellat
  Ar Werc'hez a bleg he fenn dalc'hmat. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 311.)

Troidigezhioù

• galleg : femmes ^(fr) , filles ^(fr)  ; (localement) servantes ^(fr)