mouzhañ
 Gwelet ivez : mouzhan
|
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn mouzh hag al lostger -añ.
Verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | mouzhañ |
| dre vlotaat | vouzhañ |
| amreizh | vouzhañ |
mouzhañ /ˈmuː.zã/ verb gwan (anv-gwan-verb : mouzhet) (displegadur)
- Chom teñval e benn, hep lavaret grik evit diskouez e zisplijadur pe e imor fall.
- Marijob a vouzas hag a blegas he fenn... PIPI 1908/3
- Mouzhañ ouzh unan bennak.
- « Bremaik e vezo noz. O sacha e-giz-mañ war nask va buoc'h a rankan da stleja ha na ra nemet mouza ouzin, morse ebet ne c'hellin mont betek ar gêr. [...] » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 57.)
- (dre skeudenn-lavar) Na dreiñ mat en-dro, na vont en-dro.
Deveradoù
Gerioù kevrennek
- An hini a vouzh ouzh e voued A lak toull e revr souezhet ( pe Toull e revr n’en dez ket fred)
Troidigezhioù
- galleg : bouder (fr)
- kembraeg : llyncu mul (cy)