neñv

Brezhoneg

Etimologiezh

Deveret eus ar ger henvrezhonek nem, a zeu eus ar c'hentgelteg *nemos, o tont eus an indezeuropeg *nébʰos,a dalv "koumoul".

Kar d'ar ger brezhonek neved, d'ar ger galianek nemeton.

Meneget er C'hatolikon (eff ).

Da geñveriañ gant ar gerioù nef en kembraeg hag en kerneveureg, neamh en iwerzhoneg, nem en galianeg.

Anv-kadarn

neñv /ˈnẽ(w)/ gourel (liester : neñvoù)

1. Annez Doue, an aelez hag ar eneñvoù gwenvidik (er relijion gristen dreist-holl).

   Un ael eus an neñv.

2. oabl:
   • Hag e savas e daoulagad etrezek an neñv ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 16.)
   • Ken fresk e oa an avel eno, hag a-us d'am fenn ne vefe bet nemet an neñv steredennet. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 13.)
   • Bennoz an env a gouezo varn-ho, var ho douarou ha var ho loened. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 175.)
   • Warnañ e weler un tour uhel savet e gern war-zu an neñv ... — (SAAQ, p. 98.)

Gerioù heñvelster

• baradoz
• gwenva
• gwenved

Gerioù enepster

• ifern

Deveradoù

• neñvad
• neñvel

Troidigezhioù

• galleg : ciel ^(fr) (religieux), cieux ^(fr)
• iwerzhoneg : neamh ^(ga)
• kembraeg : nef ^(cy)

• kerneveureg : nef ^(kw)
• saozneg : heaven ^(en)