nec'hamant

Brezhoneg

Diwar an anv-kadarn nec'h hag al lostger -amant.

nec'hamant /ne'ɣãmːãnt/ hollek gourel

Nec'h, glac'har, anken
- Etrezomp e kaozeemp, ha c'hoant hor boa da c'houlen petra a rea kement a nec'hamant d'ezhan; mez hini ne grede goulen. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 100.)
- O ! me am-eus bet nehamant abaoe ma'z eo eet ma mab war ar mor. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 373.)
- Mad ! nehamant a-walh am-boa bet gand aon n'am-bije bet tamm bara ebed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 373.)
- N'aio ket, n'ez ket da gaoud nehamant ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 373.)
Kaout, kemer nec'hamant
- Na gemerit ket re a nec'hamant ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 30.)
Tennañ unan bennak a nec'hamant : dinec'hiñ un den.
- Ha ma eurediñ a refet, mar ho tennan a nec'hamant? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 75.)
- — [...] ; hennezh gant un tammig arc'hant, hon tenno a nec'hamant, pe ne raio nikun. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 203.)
Ober un dra gant nec'hamant, hep nec'hamant:
... hep tamm nec'hamant ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 75.)