p'

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus pa.

Stagell isurzhiañ

p' /pa/

1. Furm eus pa dirak ur vogalenn:
   • p'eo

     p'eo gwir

     peogwir

   • p'emañ

   • N'eo ket gwall zïanket ar baliked p'emañ war an oaled. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 193.)
   • Hag ouzhpenn, perak kavout abeg enno p'emañ ar c'hiz ganeomp da lavarout : « Er podoù kozh e vez graet ar wellañ soubenn » hag :
     «Evit ober tiegezh mat
     E rank bezañ koshoc'h ar vamm eget an tad» ? — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 8.)

   • p'edo
   • pa'm eus, p'am eus :

   • — Chomomp, p'hoc'h eus c'hoant, met gwelet a refet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 168.)