peurechue
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar peurechu-, pennrann ar verb peurechuiñ, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | peurechue |
| dre vlotaat | beurechue |
| dre c'hwezhañ | feurechue |
| dre galetaat | digemm |
| amreizh | digemm |
peurechue /pœ.re.ˈʃyː.e/
- Furm ar verb peurechuiñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer) :
- E-pad m'edont oc'h ober o zro, an Aotrou de Kerbalanek a beurechue da renkañ e dud, a gomze outo, a domme o c'halon dezho [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 203.)
Stummoù rannyezhel
Gerioù kar dre o ster
Troidigezhioù
- galleg : (elle)/(il) parachevait (fr)