reno

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ren-, pennrann ar verb ren, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

reno /ˈrẽːno/

1. Furm ar verb ren e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • Kerkent ha ma reno adarre ar peoc'h, e teuio en-dro da gerc'hat e vuiañ-karet; ha neuze e vo lidet o euredenn. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 86.)

Krennlavarioù

• Tre ma vo daou zen war ar bed ar jalouzi a reno bepred. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 318.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) dirigera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) mènera ^(fr) (vie)
• galleg : (elle)/(il) régnera ^(fr)

Esperanteg

Etimologiezh

Ger savet diwar ar galleg rein, hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	reno	renoj
akuzativ	renon	renojn

reno /ˈrɛ.nɔ/

1. Lounezh.