sakrist
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
sakrist /ˈsakrist/ gourel (liester : sakristed)
- Implijad lik zo e garg delc'her kempenn un iliz
- Ar sakrist, pa glevas son ar c'hleier, e-kreiz an noz, a deredas. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 201.)
- Evit kaout aesoc'h ha didrousoc'h digor e ti Loull ar Bouc'h, ec'h ejont da glask e sakrist evit mont ganto da skeiñ war an nor ha da c'hervel ar person. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 87.)
- Ar sakrist a skoas tri daol all er memes tra, nemet oant startoc'h ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 92.)
- — Ma, n'eo ket te, mabig, a zo bet tapet gant ar zakrist o tibri per ? — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 33.)
- Ha me mont en ur c'hinañ a di da di evel ar sakrist oc'h ober e gest kig-sall. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 8.)
- Ar sakrist hag a oa o kanañ dres d'an ampoent, a verzas an dra hag a fazias en e gan o cheñch ton div wech ! — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 23.)
Troidigezhioù
- galleg : sacristain (fr)