ginañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn gin hag al lostger -añ

Verb

ginañ /ˈɡĩːnã/ verb gwan (anv-gwan-verb : ginet) (displegadur)

1. Ober un dra bennak gant diegi, dre heg
   • — « [...] ; ne dalv ket dit klask ginañ, devet e vezi, pa fell d'ar verc'h vrav-se. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 64.)
   • Ha me mont en ur c'hinañ a di da di evel ar sakrist oc'h ober e gest kig-sall. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 8.)
2. Ginañ da ober un dra bennak : diskouez gant e vin pe e neuz n'eur ket plijet gant ar pezh emeur oc'h ober
   • Ne vezo ket ginet kennebeut da reiñ dezhañ e lod, daoust ma sav alies ar goulenn. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 29.)
3. Ginañ evit ober un dra bennak : diskouez gant e vin pe e neuz n' eur ket plijet gant ar pezh emeur oc'h ober
4. Ginañ oc'h ober un dra bennak : diskouez gant e vin pe e neuz n' eur ket plijet gant ar pezh emeur oc'h ober

Troidigezhioù

• galleg : rechigner ^(fr) (à faire quelque chose)