soñjont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar soñj-, pennrann ar verb soñjal, hag an dibenn-ger -ont

Furm verb

soñjont (e) /ˈsɔ̃ːʒɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb soñjal e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
   • Ar re fall ne sonjont nemed fall; n'int ket evit kaout fizianz an eil enn egile. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 151.)

Gerioù kevrennek

• disoñjont

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) pensent ^(fr) , songent ^(fr) (à)