son

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

(Anv-kadarn 1) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

(Anv-kadarn 2) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

(Verb) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

(Furm-verb) Savet diwar son-, pennrann ar verb seniñ, hep dibenn-ger.

Anv-kadarn 1

son /ˈsɔ̃ːn/ gourel (liester sonioù)

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • Sonet eo ar son kentañ ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 481.)
   • Nag a blijadur sevel en tour da seniñ ar c'hleier, en em lezel da vrallañ a-istribilh ouzh ar c'herdin pa vez fin d'ar son. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 70.)

Troidigezhioù

• galleg : son ^(fr)
• saozneg : sound ^(en)

Anv-kadarn 2

son /ˈsɔ̃ːn/ benel (liester sonioù)

1. Ton pa vez kanet gant komzoù
   • Honnezh zo ur son vrav. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 481.)
   • Gwerzioù ha Sonioù Breizh.
   • Son ar Chistr, Son ar C'hafe, Son ar Pilhaouer — (Anvioù meur a son vrezhonek brudet.)
   • Kemo du-mañ a ouie leizh an ti a sonioù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 11.)

Troidigezhioù

• galleg : chanson ^(fr)
• saozneg : song ^(en)

Verb

son /ˈsõːn/

1. Stumm rannyezhel ar verb seniñ, e Treger dreist-holl.
   • Ar soner a baouezas neuze da son, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 97.)
   • ...pa deuas seizh eur da son e bourk Ploueskad... — (Lan Inizan, Toull al Lakez, Brest-Kemper, 1878, Kemper, 1930, p. 37.)
   • Ret e vo son ar c'hleier — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 481.)
   • E pardon Pichibon — Oa tri o tañsal ha pevar o son. — (TBP, p. ...)

Stummoù all

seniñ, siniñ, soniñ

Deveradoù

• soner
• sonerezh

Troioù-lavar

• son alum

Troidigezhioù

• galleg : sonner ^(fr)
• kembraeg : canu ^(cy)
• saozneg : ring ^(en)

Furm verb

son /ˈsɔ̃ːn/

1. Furm ar verb seniñ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • Ar c'hirri a son, a vlej evit goulenn plas, e ruioù enk ar Faou hag o treiñ da gemer hent Rumengol. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 75.)
2. Furm ar verb seniñ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
   • Son kloc’h Nizon — Son, son ! — (Son al leur-nevez, er Barzhaz Breizh.)

Saozneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e saozneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

son /.../ (liester : sons)

1. mab.

Spagnoleg

son

1. int, emaint
   • Ellos son niños : bugale int.
   • Son de la loma, y cantan en el llano.. Miguel Matamoros.

Galizeg

son

1. on, emaon.
   • Eu son don Andrés.