spegus

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar speg-, pennrann ar verb spegañ hag al lostger -us.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	spegus
Derez-uheloc'h	spegusoc'h
Derez-uhelañ	spegusañ
Derez-estlammiñ	spegusat

spegus /ˈspeː.ɡys/

1. A vez tapet aes dre dostaat pe stekiñ ouzh unan bennak (diwar-benn ar c'hleñvedoù).
   • Patern. — Eur c'hlenved spegus eo ? Ezomm am eus d'her gouzout, rag va fennher a lakan etre e zaouarn. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 26.)
   • Hag eur c'hlenved spegus eo ar c'hlenved-se — (Tad Medar, Diwar c'hoarzin..., Ar Vuhez Kristen, Rosko, 1945, p. 15.)
   • — [...]. Ken spegus, ivez, ar c'hleñved, m' eo fur plantañ ar c'horfoù marv an abretañ ar gwellañ en archedoù hag an archedoù en douar. [...]. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 139.)

Gerioù heñvelster

• pegus
• stagus
• tredizhus

Troidigezhioù

• galleg : contagieux ^(fr)
• italianeg : contagioso ^(it)