stribourzh

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger nederlandek stierboord (adstumm eus stuurboord) savet gant stuur, ar « stur », ha boord, ar « bourzh », eleze « bourzh ar stur ». Evit gwir e veze staget ar stur ouzh stribourzh ar vag gwezhall.

Anv-kadarn

stribourzh /ˈstriːburs/ hollek gourel

1. Kostez dehoù ur vag pa seller ouzh ar staon.
   • Ha setu an dolzenn ramz anezhi o loc'hañ gorrek, dre gaer, dre he fenn a-raok, halet gant ar fun, war stribourzh. — (Youenn Drezen, Skol louarn Veig Trebern, lodenn gentañ, Al Liamm, 1972, p. 151.)
   • Al lestr a oa evel beuzet en e vabourzh hag en e stribourzh. — (A. Troude, Nouveau dictionnaire pratique français & breton du dialecte de Léon, Brest, 1869, p. 84.)

Stummoù all

tribourzh

• Aet er-maez eus ar pleg-mor, e talc'has ar vatimant da vont etrezek ar c'hornôg, o lezel war dribourzh Kemenez, Molenez ha pelloc'h Eusa. — (Ernest ar Barzhig, Minna ha danevelloù all, Hor Yezh, 1988, p. 94.)

Gerioù enepster

• babourzh

Deveradoù

• stribourzhad

Troidigezhioù

• alamaneg : Steuerbord ^(de)
• esperanteg : tribordo ^(eo)
• galleg : tribord ^(fr)
• japaneg : 右舷 ^(ja) (ugen)
• koreaneg : 우현 ^(ko) (uhyeon)
• nederlandeg : stuurboord ^(nl)
• norvegeg : styrbord ^(no)
• poloneg : sterburta ^(pl)
• portugaleg : boreste ^(pt) , estibordo ^(pt)
• rusianeg : штирборт ^(ru) , правый борт ^(ru)
• saozneg : starboard ^(en)
• spagnoleg : estribor ^(es)