teneraat

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan tener hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at).

Verb

teneraat /tẽnɛˈrɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : teneraet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Dont da vezañ tener, teneroc'h

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat da vezañ tener, teneroc'h
   • « [...]. Ra blijo gantañ sklerijennañ ho spered, teneraat ho kalon hag ho lakaat da vervel e doare vat ! » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 50.)
   • Jilig. — [...]. Ma vefe roët d'eoc'h eun nebeud skoejou e teujet marteze a benn da deneraat ho kalon eun tammik... — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 43.)
   • O-daou avat, ar vuoc’h ha Per, a laosk huanadou, a gri o bueziou, gant bep a vouez gouest da lakaat ar vein zoken da deneraat.— (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 68.)
2. Lemmañ (diwar-benn al lavnennoù)

Deveradoù

• teneraus

Troidigezhioù

• galleg : (s')attendrir ^(fr)