teneraat
Brezhoneg
Verb
teneraat /tẽnɛˈrɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : teneraet) (displegadur)
I. verb gwan
- Dont da vezañ tener, teneroc'h
II. verb kreñv eeun
- Lakaat da vezañ tener, teneroc'h
- « [...]. Ra blijo gantañ sklerijennañ ho spered, teneraat ho kalon hag ho lakaat da vervel e doare vat ! » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 50.)
- Jilig. — [...]. Ma vefe roët d'eoc'h eun nebeud skoejou e teujet marteze a benn da deneraat ho kalon eun tammik... — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 43.)
- O-daou avat, ar vuoc’h ha Per, a laosk huanadou, a gri o bueziou, gant bep a vouez gouest da lakaat ar vein zoken da deneraat.— (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 68.)
- Lemmañ (diwar-benn al lavnennoù)
Deveradoù
Troidigezhioù
- galleg : (s')attendrir (fr)