teui
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus deui gant ur c'hemmadur dre galetaat (d > t)
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | deui |
| dre vlotaat | zeui |
| amreizh | teui |
teui /ˈtøːi/
- War-lerc'h ar rannig-verb e :
- — Penaos ? eme egile, n'eo ket diês, ha, mar kerez, e teui ken pinvidik ha me. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 89.)
- — Arabat labourat re. Bremaik e teui ganin da hejañ plouz. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 36.)
- War-lerc'h ar stagell isurzhiañ ma :
- [...] ; gra ar pez a gari, er c'hiz mar kari, gant ma teui abenn eus da daol ; [...]. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 37.)
- — Brema, eme ar verc'h yaouank d'ezan, e ranki en em wiska kempennoc'h an dro genta ma teui. [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 42.)