teuint

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deuint gant ur c'hemmadur dre galetaat (d > t)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deuint
dre vlotaat	zeuint
amreizh	teuint

teuint /ˈtøːĩɲ(t)/

1. Furm ar verb dont e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar stagell isurzhiañ ma :

Jilig. — Mat ez a an traou ! Lezomp breman dilhad ar gwenedour a gostez ha pourchasomp eun dro gamm bennak all c'hoaz evit ma teuint o daou da gemeret kement a zifisianz an eil euz egile ma ne c'hellint ket mui en em c'houzanv nag en em welet. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 28.)

Stummoù rannyezhel

• teufont (e Treger)