teufont
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus deufont gant ur c'hemmadur dre galetaat (d > t)
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | deufont |
| dre vlotaat | zeufont |
| amreizh | teufont |
teufont /ˈtøfːɔ̃ɲ(t)/
- Furm ar verb dont e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
- War-lerc'h ar rannig-verb e :
- — [...]. Gwalleur dezhe arre mar selaouont hennezh, rak kerkent e vefont troet en maen-marbr, hag e teufont da dommañ d' hon zi. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 194.)