tigorer

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus digorer gant ur c'hemmadur dre galetaat (d > t)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	digorer
dre vlotaat	zigorer
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	tigorer
amreizh	tigorer

tigorer /tiˈɡoːrɛr/

1. Furm dic'hour ar verb digeriñ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb e :

Antronoz, mintin mat, e tigorer ar c'hlud, ha setu an daouzek gwilhou da nijal er-maez. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 184.)