tuchenn
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
tuchenn /ˈtyʃɛn/ benel (liester : tuchennoù)
- Torgenn
- Tremen a rae, en tu all da vourc'h Brasparz, a-dreuz ur c'hornad douar leun a dorgennoù hag a stankennoù, a-barzh en em gavout, en tu dehou da Duchenn Sant Mikael, er geunioù a zo etre houmañ ha lenn nevez an Estavel. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 14.)
- Pa seller etremek ar c'hreisteiz, he deus doare Tuchenn Sant Mikael da vezañ stag ouzh Tuchenn ar Mouilc'hi, anvet c'hoazh Menez Kador — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 15.)
- A-dreñv edo ar vered hag en em lede betek « Karn ar gevred » a gase betek lein an duchenn. — (Youenn Kervalan, Dremmoù Arrasate, Embannadurioù Al Lanv, 2009, p. 15.)
- Etre bourk Lotei-Landremel hag hini Sant-Kouli, uhel, uhel war an duchenn, dirak an hent bras, emañ Karreg-al-Louarn. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 10.)
- - Sell ! Yun, ha dont a ri da zornañ warc'hoazh, e-lec'h chom amañ, war beg an duchenn, da zigeriñ da c'henou ? — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)
- War un duchenn eo gwintet ar vourc'h: ... . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 27.)