vintin
vintin
- Furm kemmet ar ger minin war-lerc'h ar gerioù antronoz, arc'hoazh/warc'hoazh, hag anvioù an deizioù.
- D’ar Meurzh-vintin, — rak n’eus nemet daou zevezh abaoe m’eo komañset an istor-mañ, — Job a savas abred. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 67.)