weljon

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gweljon gant ur c'hemmadur dre vlotaat (gw > w)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gweljon
dre vlotaat	weljon
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	kweljon
amreizh	weljon

weljon /ˈɥelʒũn/

1. Furm kemmet ar verb gwelet pe gwelout e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer :

— [...]; tec'homp a-drenv ar chapel, ha goude e c'helloc'h gwelet ha klevet, evel a glevjoun hag a weljoun dec'h. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 20.)

• War-lerc'h ar rannig-verb e, da skouer :

— [...]. Neuze, o sellet en-dro d'in e weljoun ez edoun en eur c'hastell kristal ken kaer, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 20.)

Stummoù all

• welis