zeuis

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deuis gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deuis
dre vlotaat	zeuis
amreizh	teuis

zeuis /ˈzøːis/

1. Furm ar verb dont e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :

Daoust da se, ne zeuis ket a-benn an deiz-se da zibluañ va c'hlujar, ur c'hozh kabiten war al listri-kenwerzh, rak na zoken un diner n'am boa distaget dioutañ. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 11.)

Stummoù rannyezhel

• zazan (e gevred Breizh)