Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : doue

Brezhoneg

  Etimologiezh

A vije bet kavet en henvrezhoneg (doiu).(Daveoù a vank)
Eus ar c'hent-predeneg *duɨw, eus ar c'hent-keltieg *dēwos. (Daveoù a vank)
Meneget er C'hatholicon (1499): doe.[1]
Meneget er Sacré collège de Jésus (1659): Doue, (da) Zoue.[2]
Da geñveriañ gant ar gerioù Duw e kembraeg hag e kerneveureg, Dia en iwerzhoneg hag e gouezeleg Skos ha Jee e manaveg.
Gwelet ivez doue.

  Anv divoutin

Doue /ˈduːe/ gourel (gant ur bennlizherenn-dal, hep furm lies)

  1. (Undoueegezh) Boud speredel uhelañ, krouer nemetañ an hollved.
  2. (Kristeniezh) Doue an Tad, bezant en ostienn.
    • Kas Doue d'un den o vervel

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

  Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Doe, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.
  2. Le Sacré collège de Jésus, divisé en cinq classes, où l'on enseigne en langue armorique les leçons chrétiennes..., Julien Maunoir (1606-1683), lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.