am beze
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
am beze /ãmˈbeː(z)e/
- Furm ar verb en devout/kavout e kentañ gour unan stumm boaz an amdremened
- « Spontus, emezi, e oa koeñvet va jod kleiz, ha mezh am beze adal ma tegouezhe din sellout ouzh ur melezour. » — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 115.)
- Ne veze ket arru an dud da dal[2] ar stank, em-beze bervet ha kannet ma dillad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 219.).
- Adaleg ma veze bet e-ti e vamm pe e-ti e c'hoar, pa veze bet en o alan, n'am-beze peoh ebed er gêr gantañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 14.)
- Me, pa oan matez, n'am-beze ket gwerz ma botou-koad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 207.)
- Pa'm-beze diskolpennet ur pez tamm bara e klenken anezañ em c'hrubuill. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 193.)
Gerioù kar dre o ster
Notennoù
- ↑ Savet diwar ar rannig-verb a ha 'm ; implijet e vez war-lerc'h ur rener (ar raganv-gour me) pe ur renadenn eeun, sañset.
- ↑ Gant erru/arru n'implijer ket an araogenn da peurliesañ.
