arabadiñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an adverb arabat hag al lostger -iñ.

Verb

arabadiñ /araˈbɑːdĩ/ verb kreñv eeun ha verb kreñv dieeun (anv-gwan-verb : arabadet) (displegadur)
I. verb kreñv eeun

1. Hegaziñ (unan bennak) en ur adlavaret traoù dezhañ.
   • Hag ar pennou vil-ze a veze bep sul oh arabadi ahanon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 23.)
2. (Dre astenn-ster) Adlavaret.
   • Me am-oa bet fent gand hennez pegement e-nevoa arabadet se. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 23.)

Troidigezhioù

1. galleg : importuner ^(fr) (quelqu'un)
2. galleg : répéter ^(fr)

II. verb kreñv dieeun

1. Arabadiñ war unan bennak : lavaret hag adlavaret traoù dezhañ ken na yelo skuizh
   • ... E talher da arabadi warnon : deus, deus ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 96.)
2. Arabadiñ war unan bennak ober un dra bennak : pouezañ da-vat warnañ evit ma raio un dra bennak.

Deveradoù

• arabader
• arabadus

Troidigezhioù

1. galleg : insister ^(fr) (auprès de quelqu'un)