bleunie

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bleun-, pennrann ar verb bleuniañ, ur glebiadur notet -i-, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	bleunie
dre vlotaat	vleunie
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	pleunie
amreizh	vleunie

bleunie /ˈblœ̃.nje/

Furm ar verb bleuniañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.

Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, da skouer) :

[...] ; en ur ger, liv al lonker a vleunie war e fri keit hag un ibil da blantañ kaol , ha rusoc'h ar beg-begig anezhañ eget ur vouarenn hanter-veür. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 29.)

An nevez-amzer a vleunie ar gwez, ar girzhier, ar peurvanoù, ar foenneier ha leton an hentoù ; [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 14.)

Daoust hag e oa anat war e dal ar c'hevrin a vleunie en e galon ? — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 27.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

galleg : (elle)/(il) fleurissait ^(fr)