blevenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Blevenn gwelet gant ur mikroskop.

Savet diwar ar strollder blev hag an dibenn-ger -enn.

Furm anv-kadarn

blevenn /ˈblɛːvɛn/ unanderenn benel (strollder : blev)

1. Unanderenn ar strollder blev
   • Melegan, mentet kaer, daoulagad dilufr dezhañ, ur varodenn rouez war gorre e vuzell, ha, war e elgez, ur vlevenn pe ziv, Yun a oa diskiant ha lent. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)
   • N'eus ket ur vlevenn war e benn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 51.)

Troidigezhioù

• galleg : cheveu ^(fr) , poil ^(fr)

Anv-kadarn

blevenn /ˈblɛːvɛn/ benel (liester blevennoù)

1. Hollad ar blev a zo war groc'hen ur bronneg
   • Gant palm e zorn e floure blevenn skrivellet ar gazeg c'hell. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 49.)
   • Ur c'hazh, roudennet e vlevenn, a oa en e sav war e bavioù a-dreñv e korn Privet Drive, [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 6.)

Gerioù heñvelster

• porpant (ur bronneg)

Deveradoù

• blevennek
• blevenniñ

Troioù-lavar

• bezañ kamm e vlevenn : bezañ war e du fall
• na vezañ ur vlevenn sot war unan bennak : na vezañ tamm sot ebet

Troidigezhioù

• esperanteg : hararo ^(eo)
• galleg : pelage ^(fr) , robe ^(fr) (d'un animal)
• ido : pilaro ^(io)
• sámi an Norzh : guolga ^(*)
• saozneg : coat ^(en)
• spagnoleg : pelo ^(es)