Brezhoneg

  Etimologiezh

Eus gallin gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

  Furm verb

Kemmadur Furm
hep gallin
dre vlotaat c'hallin
amreizh c'hallin

c'hallin[1] /ˈɣalːĩn/

  1. Furm kemmet ar verb gallout e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
a) Muiañ (ar muiañ) ma c'hallin a rin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 151.)
b) Kentañ ma c'hallin ez in da Lannuon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 243.)
— [...] ! Bremañ n'o gwelin ken, ha ne c'hallin o harzañ da dont ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 76.)

Stummoù all

Notenn
  1. Skrivet 'hallin a-wechoù.