c'helljon

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gelljon gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h).

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gelljon
dre vlotaat	c'helljon
amreizh	c'helljon

c'helljon /ˈɣɛl.ʃỹn/

1. Furm kemmet ar verb gallout e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar stagell isurzhiañ ma, da skouer :

Araok mont larkoc'h ec'h en em daoliz var bennou va daoulin hag e pediz Doue hag ar Verc'hez c'houeka ma c'helljon. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 115.)

Stummoù all

• c'hallis
• c'hellis